Zoals in alle sporten zijn er altijd wedstrijden die eruit springen en het sportolympus worden van welke discipline dan ook. Roland Garros in tennis, de UEFA in voetbal of het Wereldkampioenschap Atletiek zijn slechts enkele voorbeelden van het belang dat sommige disciplines hebben in de jaarlijkse kalender.
In de wielersport, hoewel we de Giro de Italia, de Tour de France en de Vuelta a España kennen, zijn er ook veel andere wedstrijden waarvan het prestige en belang niet achterblijven, ondanks dat ze niet zo bekend zijn bij het algemene publiek. Daarom vertellen we je in dit artikel wat de 5 klassiekers van het wielrennen in Europa zijn, in welke landen ze worden gehouden en waarom ze deel uitmaken van de geschiedenis van het internationale wielrennen.
Deze worden voornamelijk gehouden tussen maart en april, de voorjaarsklassiekers zijn misschien niet zo bekend bij veel mensen, waardoor erover horen meer is voor een publiek dat in dit onderwerp geïnteresseerd is. Echter, in landen zoals België en Nederland kunnen deze wedstrijden meer aandacht krijgen dan de al bekende, vanwege het spektakel dat ze bieden.
Als je een sportliefhebber bent en wilt weten wat de klassiekers van Europa zijn, lees dan verder want hier vertellen we je alles wat je moet weten over deze grote evenementen.
Welke wat zijn de 5 wielerklassiekers?

De 5 wielerklassiekers, ook wel monumenten genoemd, zijn: Milaan - San Remo en de Ronde van Lombardije in Italië, de Ronde van Vlaanderen en Luik-Bastenaken-Luik in België en tot slot Parijs-Roubaix in Frankrijk.
Je vraagt je misschien af waarom deze wedstrijden klassiekers zijn en waarom ze zoveel belang krijgen, en dat komt omdat deze wedstrijden, naast hun moeilijkheid door de zware omstandigheden (waar we later nog op terugkomen), een lange historische traditie hebben die zelfs teruggaat tot vóór de Eerste Wereldoorlog.
Milaan – San Remo (Italië)

De eerste klassieker die je moet kennen is Milaan – San Remo. Deze wedstrijd wordt sinds 1907 in Italië gehouden en onder normale omstandigheden vindt deze plaats in het derde weekend van maart, daarom staat het bekend als het monument van de lente. Bovendien is het ook de langste vanwege het parcours dat bijna 300 km beslaat en zoals de naam al aangeeft, begint het in Milaan en eindigt het in San Remo.
De grootste beklimming bevindt zich halverwege in Passo del Turchino, in de regio Ligurië en met een hoogte van 532 meter boven zeeniveau, maar aan het einde van de race zullen de wielrenners ook andere kleinere beklimmingen tegenkomen zoals Cipressa op 239 meter en Poggio di San Remo op 160.
De voormalige Belgische wielrenner Eddy Merckx is de persoon die deze wedstrijd het vaakst heeft gewonnen, een van de redenen waarom hij wordt beschouwd als de beste wielrenner aller tijden. Miguel Poblet in 1957 en Óscar Freire in 2004, 2007 en 2010 zijn de enige twee Spanjaarden die deze overwinning hebben behaald.
Ronde van Vlaanderen (België)

Het wordt sinds 1913 in Vlaanderen, België gehouden en de enige jaren waarin het werd onderbroken waren tussen 1915 en 1918 vanwege de Eerste Wereldoorlog, terwijl tijdens de Tweede Wereldoorlog dit de enige was die op Duits grondgebied werd gehouden. Van allemaal was het de laatste die begon en vindt plaats in het eerste weekend van april.
De route van deze race is ongeveer 254,3 km en de beklimmingen, hoewel kort, zijn ook behoorlijk steil. Deze wedstrijd heeft een groot aantal kasseienbeklimmingen waarvan het hoogteverschil tot 20% kan bedragen.
Deze klassieker staat zonder twijfel bekend als het monument van de muurtjes en kasseien. En hoewel we het graag anders zouden zeggen, heeft geen enkele Spanjaard deze race weten te winnen.
Een leuk weetje over deze wedstrijd? Net als andere zoals de Tour de France of de klassieker Parijs – Roubaix, begon de Ronde van Vlaanderen met de bedoeling een Vlaamse sportkrant te promoten, in dit geval de Sportwereld.

Parijs – Roubaix (Frankrijk)

Ook bekend als 'de hel van het noorden', is deze wedstrijd zonder twijfel de zwaarste van alle monumenten. Gehouden in Frankrijk sinds 1896, is Parijs – Roubaix het monument bij uitstek. Deze klassieker vindt plaats in dezelfde maand, een weekend na de Ronde van Vlaanderen, dat wil zeggen het tweede weekend van april.
De route van deze wedstrijd is 260 km en hoewel het volledig vlak is, komen de moeilijkheden door andere aspecten. Deze race heeft 30 kasseistroken, wat ongeveer 50 km op dit soort wegdek betekent, en dat het de bijnaam 'de hel van het noorden' heeft, is geen toeval, want als het regent ontstaat er modder en wordt het echt een hel voor de wielrenners om over het wegdek te rijden.
Vaak moeten sporters de fiets een stuk dragen, en daarom is het heel gebruikelijk om beelden van deze race te zien waarin de wielrenners helemaal bedekt zijn met aarde en modder. Dankzij momenten als deze wekken dit soort evenementen meer enthousiasme bij het publiek.
Deze klassieker is ook nog nooit gewonnen door een Spaanse sporter.

Luik- Bastenaken- Luik (België)

In volgorde van ouderdom is Luik- Bastenaken- Luik het monument dat het langst wordt gehouden, namelijk sinds 1892, en om deze reden staat het bekend als 'de decaan'. Het is meestal de laatste klassieker van het seizoen en wordt gehouden op de laatste zondag van april. De route is 260 km lang en vormt een ware uitdaging voor de wielrenners dankzij de korte en steile beklimmingen die altijd op hoogte eindigen.
In deze wedstrijd is het voor sporters essentieel om te weten wanneer ze moeten versnellen en aanvallen om te kunnen winnen. Opnieuw is Eddy Merckx de persoon met de meeste overwinningen in deze race, namelijk vijf, terwijl Alejandro Valverde met vier overwinningen de enige Spanjaard is die deze klassieker heeft gewonnen.
Giro van Lombardije (Italië)

Hoewel het een van de 5 voorjaarsklassiekers is, wordt deze wedstrijd die sinds 1905 in Italië wordt gehouden in oktober verreden, waardoor hij ook bekend staat als 'de klassieker van de dode bladeren'.
Dit is het monument van de bergen, want het parcours, dat 250 km lang is, start in Bergamo en eindigt in Como, en bevat grote bergachtige stukken. Deze wedstrijd staat ook bekend als een test na de grote rondes die het hele jaar door worden verreden, of anders als een revanche.
De Giro van Lombardije is zonder twijfel de klassieker voor klimmers, daarom is de renner die deze wedstrijd het vaakst heeft gewonnen, namelijk vijf keer (vier keer op rij), de Italiaan Fausto Coppi, het boegbeeld van dit evenement.
Joaquim Rodríguez, ‘Purito’ is een van de vijf Spanjaarden die de Giro van Lombardije hebben gewonnen, met twee overwinningen in deze wedstrijd. Miguel Poblet was de eerste Spanjaard die hem twee keer won en bijna 30 jaar later volgde Marino Lejarreta. Samuel Sánchez in 2006 en Pablo Lastra in 2010 (gevolgd door Purito) zijn de andere twee Spanjaarden die de overwinning behaalden.

Veelgestelde vragen over de 5 klassiekers van Europa
Wat zijn de klassiekers in het wielrennen?
De klassiekers zijn de 5 eendaagse wielerwedstrijden die plaatsvinden in verschillende landen van Europa.
Wat zijn de 5 klassiekers van Europa?
De 5 klassiekers die in Europa worden gehouden zijn: Milaan-Bergamo (Italië), Ronde van Vlaanderen (België), Parijs-Roubaix (Frankrijk), Luik-Bastenaken-Luik (België) en de Giro van Lombardije (Italië).
Wanneer zijn de 5 klassiekers begonnen te worden gehouden?
De 5 klassiekers hebben een grote historische traditie, aangezien ze allemaal worden gehouden sinds vóór de Eerste Wereldoorlog.
Wat is de zwaarste klassieker van allemaal?
Parijs-Roubaix is de zwaarste klassieker, omdat het, ondanks dat het volledig vlak is, veel kasseistroken heeft, en de modder die ontstaat als het regent het vooruitkomen voor de renners bemoeilijkt.
Wat is een monument in het wielrennen?
De term 'monument' wordt toegekend aan de 5 meest prestigieuze wielerwedstrijden die een element hebben dat hen onderscheidt van de rest. Daarom staat Milaan-Bergamo bekend als 'het monument van de lente', de Ronde van Vlaanderen als 'het monument van muren en kasseien', Parijs-Roubaix als 'de hel van het noorden', Luik-Bastenaken-Luik als 'de oudste', en tenslotte de Giro d'Italia als 'de klassieker van de dode bladeren'.
