Met het snowboard in één hand en de glimlach van de overwinning op het gezicht, laat Queralt Castellet ons zien dat niets onmogelijk is. Terwijl heel Spanje sliep, hing de Catalaanse in Peking de olympische zilver om na een vlekkeloze ronde. Met 4 winterspelen achter de rug waarin ze niet veel opviel, had de snowboardster geen goede herinneringen aan haar olympische resultaten. Toch hebben haar inzet en passie voor deze sport die haar sinds haar 6e begeleidt, van de rider een van de besten gemaakt in de discipline halfpipe. Een droom die uitkomt na een parcours vol complicaties.
De eerste ronde van de finale begint en in het Genting Snow Park van Zhangjiakou hangt de druk en de zenuwen van de deelneemsters in de lucht. Maar niets is te veel voor de Catalaanse die al had verzekerd dat ze technisch en mentaal op haar best was.
Aan de andere kant was het Chloe Kim die het goud pakte met een spectaculaire oefening, vooral in de eerste ronde, waarin ze een grote voorsprong nam op Castellet, die slechts 69,25 punten behaalde.
Het bewijs dat niets vaststaat is de tweede ronde. Kim benut haar voorsprong om op te vallen en neemt risico's bij de sprongen. Toch lukt het haar niet om het evenwicht te bewaren en valt ze bij de tweede poging. Wanneer Castellet verschijnt om alles te geven met haar maximale concentratie, draait ze in de lucht als een menselijke tol en landt zonder een millimeter te bewegen op de grond. Het lijkt alsof ze hiervoor geboren is!
We komen aan bij de derde en laatste ronde om te bewijzen wie de beste is in de halfpipe-categorie. We weten dat fysieke inspanning de sleutel is, maar de menselijke geest kan je ook een slechte dienst bewijzen. Dat overkwam Kim, die, wetende dat ze het goud al had, opnieuw hard viel. Het zilver werd betwist tussen de Japanse Sena Tomita en Queralt Castellet. Tomita neemt te veel risico om het zilver te pakken en valt op de grond. Castellet maakt een laatste foutloze ronde en met de op een na beste score (78,25) behaalt ze het zilver. Peking 2022 levert beelden op zoals de ontroerende omhelzing van de drie snowboardsters die waarden als nederigheid en inzet tonen, naast de emotie om dezelfde sport te delen. Gefeliciteerd aan de drie!
Ze begon de spelen als vaandeldrager van het Spaanse olympische team, Turijn, Vancouver, Sochi en Pyeongchang zijn de vier olympische competities waaraan ze heeft deelgenomen en waarin ze geleidelijk aan posities heeft opgeklommen. Castellet bijt zich vast in het zilver in Peking en wordt de tweede Spaanse vrouw die een olympische medaille wint, na de geweldige Blanca Fernández Ochoa die brons behaalde in de slalom in Albertville 1992.
Als je ons artikel over Castellet hebt gelezen weet je dat ze bijna met snowboarden was gestopt. Maar in plaats van op te geven, heeft ze dit jaar successen behaald die ze zich nooit had kunnen voorstellen. De podiumplaatsen voor Castellet dit seizoen herhaalden zich, eerst met brons op het Wereldkampioenschap in Aspen, in december werd ze tweede in het toernooi van de Dew Tour in Cooper Mountain en in januari herhaalde ze deze positie in de halfpipe van de X Games. Een heel parcours dat culmineerde in de medaille van de Olympische Winterspelen, de hoogste prijs waar elke olympische sporter van droomt.
HET SNOWBOARD REDDE HAAR
In een interview vertelt Castellet over haar gevoelens na de eerste ronde: "Na die eerste ronde kwamen alle zenuwen. De druk verscheen, alle gedachten over hoe belangrijk dit voor mij is kwamen op, en toch denk ik dat er ook een kracht uit het niets kwam om deze ronde te halen waar ik zo lang voor heb gewerkt. Het is gelukt en daarmee kreeg ik de tweede plaats".
Als je haar verhaal kent, weet je dat die kracht waar ze het over heeft die van haar ex-trainer en ex-partner is, die wist dat Castellet op een dag bij de besten zou horen. Het verlies van haar vriend Ben was erg zwaar en ze heeft maandenlang geen plank vastgehouden. De snowboardster verzekert dat ze gelukkig was toen ze terugkeerde naar de sneeuw en nu een nog grotere reden had om te blijven vechten. Bij de Olympische Winterspelen Peking 2022 eert ze Ben met het zilver.
"Hopelijk kan ik binnenkort vanaf de top van een podium naar de hemel kijken en mijn successen aan hem wijden. Want ik zal altijd weten dat ze ook van hem zijn", zo eindigt het verhaal van de geweldige Queralt Castellet.
