Miguel Induráin, odwieczna legenda hiszpańskiego kolarstwa

„Ciało wytrzymuje więcej niż umysł” cytat hiszpańskiego kolarza uznawanego za jednego z najlepszych na świecie. Mówimy o legendzie sportu Miguela Induráina, 57 lat, który był zwycięzcą pięciu Tour de France (1991-1995) i Giro d'Italia przez dwa lata z rzędu (1992 i 1993), a także mistrz świata w jeździe na czas (1995) i dwumiesięczny rekordzista jazdy na godzinę (1994).

Oprócz wielokrotnych zwycięstw w Tour de France, Miguel Induráin wygrał kilka okrążeń na tygodniowych etapach i jednodniowych klasykach, w szczególności w Volta a Catalunya, Paryż-Nicea, Clásica San Sebastián, Mistrzostwa Hiszpanii w szosie i Dauphiné Libére. Czytaj dalej i dowiedz się więcej o życiu i biografii Miguela Induráina, odwiecznej legendy hiszpańskiego kolarstwa!

BIOGRAFIA MIGUELA INDURÁINA

Miguel Induráin urodził się 16 lipca 1964 roku w mieście Villava w Nawarrze, gdzie zaczął jeździć na rowerze jako członek klubu kolarskiego Villavés. Był drugim z pięciorga dzieci i zawsze jego pasją była jazda na rowerze. Pomimo wieku Miguela Induráina rozpoczął pracę na tym świecie bardzo wcześnie, pracując z ojcem na polach.

Jego pierwsza karta Hiszpańskiej Federacji Kolarskiej w kategorii kadetów pochodzi z 1978 roku. Dopiero w 1984 roku kolarz zadebiutował, zdobywając z drużyną Reynoldsa amatorskie mistrzostwa Hiszpanii. To właśnie w tym roku Miguel Induráin przechodzi na zawodowstwo, biorąc udział w Igrzyskach Olimpijskich w Los Angeles w USA.

UZNANIE NA ŚWIECIE

W 1989 r. Miguel Induráin zostaje pierwszym i jedynym Hiszpanem, który wygrał paryską Niceę i kryterium międzynarodowe. W następnym roku odniósł liczne zwycięstwa w krótkich wyścigach, aż po raz pierwszy wygrał Tour de France i tak przez pięć lat. Kiedy w 1992 roku wygrał Giro d'Italia, ludzie zaczęli mówić o Miguelu Induráinie jako o wielkim kolarstwie, a dwa lata później został uhonorowany tytułem niepokonanego kolarza w długich wyścigach.

W 1993 roku zdobył srebrny medal w wyścigu szosowym Mistrzostw Świata. Rok później pobił rekord godzinny, klasyczny test, od którego wielu biegaczy szosowych porzuciło, jednak Szwajcar Tony Rominger udaje mu się go wyprzedzić.

Następnie hiszpański kolarz podbija prestiżowe wydarzenia, takie jak Midi Libre i La Dauphiné Libéré. Zdobył złoty medal Pucharu Świata w Kolumbii w jeździe na czas i srebrny medal w wyścigu szosowym.

Miguel Induráin brał udział w Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie 96, zdobywając złoty medal w jeździe na czas. Został odznaczony Nagrodą Księcia Asturii w dziedzinie sportu.

Dopiero 2 stycznia 1997 roku Hiszpan ogłasza zamiar wycofania się z zawodowego kolarstwa.

KONKURSY I WYŚCIGI

Lista zwycięzców Miguela Induráina jest dowodem na to, dlaczego uważany jest on za najlepszego hiszpańskiego kolarza wszechczasów i jednego z najlepszych sportowców na świecie. Poniżej znajduje się lista zawodów i wyścigów, w których Miguel Induráin brał udział w swojej karierze sportowej:

• 1984

1 etap Podróży po przyszłości

• 1985

2 etapy Podróży po przyszłości

• 1986

Wycieczka po przyszłości (2 etapy)

• 1987

Vuelta a los Valles Mineros, (3 etapy)
Trofeum C.F de Navarra
2 etapy Tygodnia Katalońskiego
Wspinaczka do Txitxarro, (1 etap)

• 1988

Volta a Catalunya, (1 etap)
1 etap Tour of Cantabria
1 etap Tour of Galicia

• 1989

Paryż-Nicea
Kryterium Międzynarodowe, (1 etap)
1 etap Tour de France

• 1990

Paryż-Nicea, (1 etap)
Clásica de San Sebastián
1 etap Tour de France
3. miejsce w Mistrzostwach Hiszpanii w szosach
1 etap wyścigu Wycieczka po Kraju Basków
1 etap Wycieczki po Wspólnocie Walenckiej
1 etap Wycieczki po Burgos

• 1991

Tour de Vaucluse, (1 etap)
2. miejsce w Vuelta España
2 etapy Baskijskiego Roweru
Tour de France, (2 etapy)
Volta a Cataluña, (1 etap)
3. miejsce w Mistrzostwach Świata w kolarstwie szosowym
2. miejsce w rankingu FICP

• 1992

1 etap Tour de Romandie
Giro d'Italia, (2 etapy)
Mistrzostwa Hiszpanii w szosach
Tour de France, (3 etapy)
1 etap trofeum Castilla y León
Volta a Cataluña
Circuit de l'Aulne
Ranking FICP

• 1993

1 etap Tour of Murcia
Giro d'Italia, (2 etapy)
2 etapy Tour of Mining Valleys
Tour de France, (2 etapy)
2. miejsce w Mistrzostwa Świata w kolarstwie szosowym
2. miejsce w Mistrzostwach Hiszpanii w kolarstwie szosowym
Castilla y León Trophy, (1 etap)
Clásica de los Puertos
Ranking UCI

• 1994

1 etap wyścigu Tour de France
Tour de l'Oise, (1 etap)
3. miejsce w Giro d'Italia
Tour de France, (1 etap
1 etap trofeum Castilla y León
Rekord godzinny: 53.040 km
Rekord Hiszpanii 5 km — 5 min 43 947 s
Rekord Hiszpanii 10 km — 11 min 20 097 s
Rekord Hiszpanii 20 km — 22 min 38 510 s
2 miejsce w rankingu UCI

• 1995

1 etap Vuelta a Aragón
1 etap Vuelta a los Valles Mineros
Vuelta a La Rioja, (1 etap)
2 etapy) Vuelta a Asturias
Midi Libre
Dauphiné Libéré, (1 etap
Tour de France, (2 etapy)
2. miejsce w Mistrzostwach Świata w szosówce
Mistrzostwa Świata w jeździe na czas Vuelta a Galicia, (1 etap)
3. miejsce w rankingu UCI

• 1996

Vuelta al Alentejo, (2 etapy)
Vuelta a Asturias, (1 etap)
Baskijski rower, (1 etap)
Dauphiné Libéré, (2 etapy)
Olimpijskie Mistrzostwa w jeździe na czas

EMIRACJA Z ROWERU ZAWODOWEGO

W 1989 roku, kiedy zaczęła się jego międzynarodowa sława i został pierwszym i jedynym Hiszpanem, który zwyciężył w paryskiej Nicei i Międzynarodowym Critérium, w następnym roku dołączył do swojego prestiżowego zespołu Banesto, gdzie udało mu się stworzyć swoje największe hity . Kolejne osiągnięcia, między innymi w Tour de France 1991-1995, Mistrzostwach Świata 1995, Mistrzostwach Olimpijskich 1996 oraz turniejach Paryż-Nicea w 1989 i 1990.

Miguel Induráin okazuje swoje niezadowolenie z zespołu w związku z obowiązkiem przeprowadzenia określonych testów i dlatego zrywa relacje z José Miguelem Echavarrim, dyrektorem Banesto i całego zespołu. To właśnie tam ma wątpliwości, czy całkowicie wycofać się z kariery sportowej. Negocjacje trwały kilka miesięcy i 2 stycznia 1997 r. Miguel Induráin w publicznym oświadczeniu w hotelu w Pampelunie oficjalnie ogłasza odejście z kolarstwa zawodowego.

PO JEGO USUNIĘCIU

W swoim oficjalnym oświadczeniu hiszpański sportowiec wyjaśnia niektóre powody swojej rezygnacji:

„Profesjonalnie jeżdżę na rowerze od dwunastu lat, brałem udział w dużych i małych wycieczkach, mistrzostwach krajowych, mistrzostwach świata, a nawet igrzyskach olimpijskich. Przez te lata miałem ogromną satysfakcję z odniesionych zwycięstw, ale ich osiągnięcie kosztowało mnie również wiele wysiłku i poświęceń. Bycie na najwyższym poziomie wymaga od siebie wiele i z każdym rokiem coraz trudniej jest to osiągnąć.” – Miguel Indurain Larraya.

Oczywiście dodaj swoją rodzinę jako ważny powód. Sportowiec ożenił się w 1992 r., Miguel Induráin urodził syna w grudniu 1995 r. i podkreślił, że czeka na niego także rodzina. Obecnie w Nawarze istnieje fundacja wsparcia sportu, która nosi jego imię, będąc honorowym prezesem. W jego rodzinnym mieście Villava poświęcono mu plac, ośrodek sportowy i rzeźbę. Oprócz tego od 1999 roku jego imieniem nazwano trofeum Comunidad Foral de Navarra. Hiszpański sportowiec zawsze był podziwiany przez kolegów z drużyny i rywali za swoje wspaniałe umiejętności kolarskie. Ze względu na swoją wspaniałą karierę jest gościem specjalnym u aktorów kultury, bierze udział w rozmowach i aktach pożytku.

Miguel Induráin to krótko mówiąc punkt odniesienia w świecie kolarstwa zawodowego. Choć jest już na emeryturze, nadal aktywnie uczestniczy w imprezach i zawodach rowerowych.

NAGRODY I WYRÓŻNIENIA

• Mendrisio de Oro 1992
• Bicicleta de Oro 1992 i 1993; oraz 2. miejsce w 1994 i 1995
• Sportowiec Roku 1993 – United Press International
• Złoty i diamentowy medal Królewskiej Hiszpańskiej Federacji Kolarskiej w 1997 r.
• Srebrny Order Olimpijski MKOl w 1995 r.
• Order Olimpijski Hiszpańskiego Komitetu Olimpijskiego w 1997 r.
• Złoty Medal za Zasługi Sportowe Nawarry
• Legendarna marka 1997
• Najlepszy hiszpański sportowiec XX wieku (El Mundo Deportivo)
• Powszechna Nagroda Hiszpańska 2002
• Został uznany za jednego z najwybitniejszych kolarzy w historii, kiedy w 2002 roku został wybrany do udziału w sesji inauguracyjnej Galerii Sław Kolarstwa UCI
• Numer 5 „Klasyfikacji 100 największych kolarzy wszechczasów” Galerii Sław Kolarstwa UCI

CZĘSTO ZADAWANE PYTANIA DOTYCZĄCE MIGUELA INDURÁINA

Ile lat ma Miguel Induráin?

Miguel Induráin urodził się 16 lipca 1964 roku w mieście Villava w Nawarrze, gdzie zaczął jeździć na rowerze jako członek klubu kolarskiego Villavés. Był drugim z pięciorga dzieci i zawsze jego pasją była jazda na rowerze.Pomimo wieku Miguela Induráina rozpoczął pracę na tym świecie bardzo wcześnie, pracując z ojcem na polach. Obecnie Miguel Induráin ma 57 lat i nadal aktywnie uczestniczy w imprezach i zawodach rowerowych.

W którym roku Miguel Induráin zyskał uznanie na całym świecie?

W 1989 r. Miguel Induráin zostaje pierwszym i jedynym Hiszpanem, który wygrał paryską Niceę i kryterium międzynarodowe. W następnym roku odniósł liczne zwycięstwa w krótkich wyścigach, aż po raz pierwszy wygrał Tour de France i tak przez pięć lat. Kiedy w 1992 roku wygrał Giro d'Italia, ludzie zaczęli mówić o Miguelu Induráinie jako o wielkim kolarstwie, a dwa lata później został uhonorowany tytułem niepokonanego kolarza w długich wyścigach.

W jakich latach Miguel Induráin wygrał Tour de France?

Chwalebne lata Miguela Induráina rozpoczęły się w 1991 r., kiedy to po raz pierwszy wygrał Tour de France, co było pierwszym z pięciu zwycięstw z rzędu (1991–1995). Z kolei przez dwa lata z rzędu zwycięzca Giro d'Italia (1992 i 1993), mistrz świata w jeździe na czas (1995) i przez dwa miesiące rekordzista godziny jazdy (1994).

Kim jest syn Miguela Induráina?

Miguel Induráin ożenił się w 1992 r., a w grudniu 1995 r. urodził mu się syn. Nazywa się Miguel Indurain López de Goicoechea. Podobnie jak jego ojciec, fan kolarstwa, sportu związanego z jego rodowodem. Miguel Induráin Jr. wybrał Majorkę, aby rozpocząć swój osobisty i zawodowy etap studiów na kierunku administracja i zarządzanie biznesem.

W którym roku Miguel Induráin zakończył karierę sportową?

Miguel Induráin okazuje swoje niezadowolenie z zespołu w związku z obowiązkiem przeprowadzenia określonych testów i dlatego zrywa relacje z José Miguelem Echavarrim, dyrektorem Banesto i całego zespołu. To właśnie tam ma wątpliwości, czy całkowicie wycofać się z kariery sportowej. Negocjacje trwały kilka miesięcy i 2 stycznia 1997 r. Miguel Induráin w publicznym oświadczeniu w hotelu w Pampelunie oficjalnie ogłosił, że odchodzi z kolarstwa zawodowego.Miguel Induráin wielokrotnie wygrywał Tour de France, zanim w 1997 r. przeszedł na emeryturę.