Choroba wysokościowa, czyli wszystko, co musisz wiedzieć przed treningiem w górach

Jest wielu miłośników gór, spacerujących po nich, wspinających się po nich, traktujących je jako metodę treningu lub po prostu cieszących się i oddychających powietrzem z dala od zanieczyszczeń miasta. Jednakże, jak w przypadku wszystkiego innego, ta aktywność czasami wiąże się z problemami fizycznymi i zdrowotnymi, które mogą przyćmić Twoje hobby zwłaszcza jeśli nie wiesz, jak ich uniknąć lub uporać się z nimi na czas.

Abyś mógł cieszyć się ulubionym sportem bez żadnych niedogodności, przedstawiamy podstawowy przewodnik po objawach, które mogą wystąpić, jeśli cierpisz na chorobę wysokościową, zwaną także chorobą górską. Oferujemy kilka wskazówek, jak leczyć je w najlepszy możliwy sposób, nie zakłócając Twojej aktywności.

Powszechnie wiadomo, że treningi na dużych wysokościach nie są jedynym zadaniem sportowców górskich, chociaż to oni szczególnie traktują ten scenariusz jako swoje własne medium. Inni sportowcy również tak robią, aby uzyskać lepsze wyniki, szczególnie w długotrwałych zawodach, gdyż wykazano, że taki trening przynosi sportowcowi wiele korzyści.

Co dzieje się z naszym organizmem podczas treningu na wysokości ponad 2400 metrów?

Trening na dużej wysokości oznacza, że ​​ciśnienie atmosferyczne będzie niższe, a co za tym idzie, stężenie tlenu w naszym organizmie również będzie się zmieniać, zmieniając ilość dostępnego tlenu.

Z tego powodu bardzo często zdarza się, że gdy jesteśmy na określonej wysokości, nasze ciało może doświadczać nieznanych i irytujących wrażeń oraz objawów:

• Zwiększone tętno.
• Zwiększona liczba oddechów na minutę, ponieważ naszym priorytetem będzie wchłanianie większej ilości tlenu.
• Wzrost erytropoproetyny lub EPO, hormonu odpowiedzialnego za wytwarzanie czerwonych krwinek, ponieważ im większa liczba czerwonych krwinek, tym więcej tlenu.

W rezultacie, po wytworzeniu większej ilości tlenu, po powrocie do normalnego wzrostu, wyniki sportowca będą znacznie wyższe.

Ale nie ufaj sobie, specjaliści wskazują, że tego typu trening, zwany też treningiem w warunkach niedotlenienia, przynosi efekty po pięciu, siedmiu dniach, bo wtedy organizm zacznie produkować większą ilość EPO. Jeśli chcesz uzyskać realną poprawę swojej odporności, musisz być konsekwentny w tego typu treningu.

Ważne jest, abyś wiedział, że to szkolenie przyniesie oczekiwane rezultaty tylko pod warunkiem, że przeprowadzisz je na wysokościach wahających się od 2000 do 2600 metrów, podczas gdy specjaliści całkowicie odradzają przekraczanie wysokości 3000 metrów, czyli obszaru popularnie zwaną strefą niebezpieczną.

Jednak wszystko, co wspomnieliśmy powyżej, odnosi się do dobrowolnego treningu, który ma na celu zwiększenie osobistych możliwości sportowych i lepsze wyniki podczas zjazdów z gór i powrotu do regularnych treningów, ale co z tego? Co robimy, gdy czy nie robimy tego treningu po to, żeby udoskonalić nasz sport, ale raczej po to, żeby był to sam sport?

W dyscyplinach takich jak narciarstwo, wspinaczka czy bieganie przełajowe trening w wysokich górach nie jest opcją, ale obowiązkiem, dlatego jest bardzo częste dla sportowców ciągłe cierpienie z powodu tej choroby.

Choroba górska nie jest powszechna przy krótkim pobycie na określonych wysokościach, zaczyna jednak być zauważalna przy dłuższych pobytach w danym miejscu, dlatego też osoby uprawiające narciarstwo zazwyczaj nie cierpią na tę przypadłość tę chorobę, podczas gdy u sportowców narciarstwa górskiego lub przełajowego występuje ona znacznie częściej.

Mówimy, że uprawianie tych sportów w większym stopniu gwarantuje cierpienie na chorobę wysokościową, gdyż dopiero od wysokości 2400 m n.p.m. organizm zaczyna tracić swoją pełną sprawność, jednak nadal nie jest to wysokość, która stwarza zbyt duże niebezpieczeństwo.

Oprócz rodzaju sportu, który zamierzasz uprawiać, w różnym stopniu będzie na niego wpływać także Twoja kondycja fizyczna. Na wysokości 2400 metrów niektórym osobom przystosowanie się zajmie dzień lub dwa, innym zaś pięć dni.

Wskazówki, których należy unikać Choroba wysokościowa lub Góra

Aby Twój dzień sportowy był łatwiejszy, a choroba wysokościowa jak najbardziej znośna, sugerujemy szereg wskazówek, których należy przestrzegać, aby móc wspiąć się w górę w najlepszy możliwy sposób.

Nawodnienie

Ważne jest, aby stale pić wodę i nie czekać, aż poczujesz pragnienie, ponieważ w tym momencie i przy temperaturach, których możesz doświadczyć, prawdopodobne jest, że nie będziesz odczuwać pragnienia, dopóki nie doświadczysz odwodnienia. Zaleca się pić od 4 do 5 litrów wody dziennie.

Umiarkowana intensywność

Przede wszystkim, jeśli nie jesteś jeszcze do tego przyzwyczajony i zaczynasz uprawiać tego typu sporty, zmniejsz intensywność i czas trwania swojej aktywności, a dzięki temu będziesz trenował znacznie efektywniej i bez niepotrzebnego ryzyka . Pamiętaj, nie od razu Rzym zbudowano!

Jedzenie

Jedzenie tak, ale zawsze ostrożnie. Unikaj obfitych posiłków, które są trudne do strawienia; Lekki posiłek ułatwi trawienie i nie wpłynie negatywnie na Twoją sprawność.

Krem przeciwsłoneczny

Nigdy nie zapominaj o stosowaniu kremów z filtrem przeciwsłonecznym, szczególnie na twarz i usta, ponieważ zimno pali w ten sam sposób, a ćwiczenia na świeżym powietrzu mogą powodować poważne problemy skórne, jak wykazano w różnych badaniach, takich jak to przeprowadzone przez San Jorge de Huesca General Hospital, który gwarantuje, że 45% sportowców wysokogórskich cierpi na oparzenia słoneczne. Upewnij się, że ochrona wynosi co najmniej SPF 50+.

Maski

Do wykonywania czynności niezbędne jest używanie również maski lub gogli narciarskich, takich jak maski z soczewkami fotochromowymi lub z wymiennymi soczewkami magnetycznymi, które można kupić w firmie Uller.

Nie zapomnij o kapeluszu!

Kapelusz będzie Twoim najlepszym sprzymierzeńcem w uprawianiu sportu. Utrzymywanie ciepła w głowie jest niezbędne, aby uniknąć opryszczki i aby choroba wysokościowa nie dokuczała Ci nadmiernie.

Bez stresu

Unikaj stresujących sytuacji, aby utrzymać tętno i oddech pod kontrolą. Bardzo ważne jest, aby zachować spokój i skoncentrować się na wykonywanej czynności.

Substancje zakazane

W przypadku tej aktywności całkowicie odradza się spożywanie alkoholu i tytoniu. Ważne jest, aby krew była jak najbardziej natleniona, pamiętaj, że będziesz doświadczał bardzo silnego niedoboru tlenu.

Zawsze w towarzystwie.

Nie idź sam, gdy przygotowujesz się do treningu na wysokości większej niż 2400 metrów, ponieważ wtedy zaczynają się pojawiać objawy i możesz potrzebować pomocy, szczególnie doświadczonej w tego typu sytuacjach.

Przed rozpoczęciem tego typu treningu skonsultuj się ze swoim lekarzem i upewnij się, że masz odpowiednią kondycję fizyczną i zdrowotną do tego typu uderzeń. Nadzór i monitorowanie parametrów życiowych podczas tego typu aktywności jest niezbędne, aby mieć pewność, że Twoje zdrowie nie ucierpi niepotrzebnie.

Najwyższe szczyty w Hiszpanii

Pozycje

Położone w Pirenejach, na wysokości 3371 metrów. Teren jest zazwyczaj stromy, dlatego niezbędna jest zaawansowana wiedza o wspinaczce górskiej.

Aneto

Jest to najwyższy szczyt w Pirenejach, mający 3404 m n.p.m. i nie jest polecany osobom niedoświadczonym.

Mulhacen

Położony w Sierra Nevada, jest drugim co do wysokości szczytem w Hiszpanii (3479 m n.p.m.). Polecany jest dla alpinistów na średnim poziomie. Jeśli przygotujesz się na około dwa lub trzy miesiące, będziesz w stanie wznieść się w ciągu 15 godzin; Jeśli nie masz doświadczenia, zaleca się spędzenie jednej nocy w hostelu i pokonanie pozostałych 1500 metrów drugiego dnia.

Teide

Położony na Wyspach Kanaryjskich, na wysokości 3800 metrów, jest najwyższym szczytem w Hiszpanii. Ostatni etap rozpoczyna się na wysokości 3500 metrów i jego dotarcie zajmuje od dwóch do trzech godzin.

Częste pytania dotyczące choroby wysokościowej lub choroby górskiej

Co to jest niedotlenienie?

Niedotlenienie odnosi się do trudności organizmu w przystosowaniu się do ekstremalnych sytuacji, takich jak spadek ciśnienia atmosferycznego, powszechnie zwanego chorobą wysokościową.

Jakie są objawy choroby wysokościowej?

Objawy mogą obejmować ból głowy, bezsenność, utratę apetytu, zawroty głowy, nudności i drażliwość. W poważniejszych przypadkach może wystąpić niewydolność oddechowa, dezorientacja, a nawet śpiączka.

Co zrobić w przypadku choroby wysokościowej?

Aby uniknąć choroby wysokościowej, najlepiej nawadniać organizm, pijąc 4–5 litrów wody dziennie i stosując zróżnicowaną dietę bogatą w węglowodany.

Jak długo może trwać choroba wysokościowa?

Przystosowanie się do choroby wysokościowej może zająć kilka dni. Jednak zawsze będzie to zależeć od osoby i jej stanu fizycznego przed wspinaczką, ponieważ każdy przypadek jest inny. Niektórym osobom przystosowanie się może zająć jeden lub dwa dni, innym zaś może zająć pięć lub sześć.