Wie was Paco Fernández Ochoa? Welke mijlpalen en weetjes brengen ons dichter bij hem en zijn verhaal? Hij was de eerste alpineskiër van Spaanse afkomst die Spanje een overwinning in wintersport bezorgde en, net zoals we Blanca Fernández Ochoa in een eerder artikel aan jullie voorstelden, willen we jullie vandaag zijn broer laten zien.
Het was 1972 en de wereld richtte haar blik op het schiereiland dat net een ster had zien geboren worden. Francisco Fernández Ochoa, of zoals zijn naasten hem ‘Paquito’ noemden, markeerde het begin van een lijn van olympische atleten onder zijn broers die zijn voetsporen zouden volgen, zoals met Blanca gebeurde. Zo vertellen we je in ons artikel van vandaag alle interessante feiten over Paco Fernández Ochoa die je misschien nog niet kende.
1. WAAR EN WANNEER IS PACO FERNÁNDEZ OCHOA GEBOREN?
Francisco Fernández Ochoa werd geboren in het jaar 1950, op 25 februari. Oorspronkelijk uit Madrid maar opgegroeid in de bergen, om precies te zijn in Cercedilla, in de Sierra de Guadarrama. De reden? Zijn vader was skileraar in de Puerto de Navacerrada en hij, als oudste van 7 broers en zussen, was de eerste die in contact kwam met de alpinesport, waardoor zijn passie en aangeboren talent werden gewekt.
2. HOE LEERDE HIJ SKIËN?
Zoals zijn oom zou zeggen, leerde hij “op de harde manier”. Met een weinig orthodoxe methode ging zijn oom Manolo vaak met Paco naar de hellingen van Navacerrada waar ze af en toe een afdaling zagen. Paco, zoals zijn familie zich herinnert, was altijd erg nieuwsgierig, maar tegelijkertijd ook voorzichtig. Zijn oom Manolo zag die ‘vonkje’ in hem, dus zei hij dingen als: “of je gaat ervoor, of ik geef je twee klappen”. En Paco, pas 6 jaar oud, deed gewoon wat hem werd gezegd. Maar er zat een aangeboren zekerheid in hem: zich redden in wintersport zat in zijn bloed.
3. HOE WAREN DE EERSTE JAREN VAN HET LEVEN VAN PACO FERNÁNDEZ OCHOA?
Zijn jeugd was altijd omgeven door sneeuw en bergen, dus op 10-jarige leeftijd besloot hij zijn ouders te vertellen dat hij zich wilde voorbereiden op een professionele wedstrijd. Toen hij 13 was, maakte hij zijn eerste debuut in de speciale slalom tijdens de Grand Prix van Andorra en werd vierde. Het was een grote verrassing voor hem en zijn familie. Uiteindelijk besloten zij dat hij, hoewel hij bijna een jaar nodig had om zijn studie af te ronden, de middelbare school moest verlaten en zich volledig aan de alpineski moest wijden.
4. DE PALMARES VAN PACO FERNÁNDEZ OCHOA
De eerste prijs was de Grand Prix van Andorra in 1963 waar hij vierde werd. Daarna won hij de Trofee Eerste Sneeuw in het Arán-dal, waar hij de toenmalige kampioen Luis Viu, ook een Spanjaard, versloeg. Jaren later, met wat meer ervaring, maakte hij op 18-jarige leeftijd zijn olympisch debuut in de Spelen van Grenoble, waar hij 23e werd in de slalom en afdaling, een resultaat dat hem aanmoedigde om door te gaan met het najagen van zijn droom: het winnen van een olympische medaille.
5. DE MEEST KRITISCHE MOMENTEN IN DE CARRIÈRE VAN PACO FERNÁNDEZ OCHOA
Gedurende zijn sportieve en professionele carrière kende de olympische atleet hoogte- en dieptepunten die zijn professionele leven in gevaar brachten. De eerste was in 1966, toen hij pas 16 was en net begon te concurreren in de grote competities. Hij had een zware val die leidde tot een afwijking in zijn wervelkolom, waardoor hij bijna twee maanden niet kon skiën en vlak voor een van de belangrijkste wedstrijden van toen stond: het kampioenschap van Cervinia. Later, in 1970, had hij een ander ongeluk waarbij hij het bewustzijn verloor in Val Gardena.
6. FRANCO FELICITEERDE HEM NA ZIJN OVERWINNING
Hij beschouwde zichzelf nooit als een politiek persoon, maar na zijn overwinning in Japan werd vermoed dat hij bij zijn terugkeer vergezeld zou worden door de hoogste staatskringen. Toen hij in Madrid aankwam, werden de straten hem toegezongen en was hij een ware held. Bij aankomst in El Pardo kwam Franco naar buiten om hem te feliciteren, hij schudde zijn hand en fluisterde enkele woorden waarvan hij zich herinnert dat hij zei dat Spanje meer jongeren zoals hij nodig had.
7. PACO FERNÁNDEZ OCHOA EN ZIJN LIEFDE VOOR REAL MADRID
Hij stond altijd achter de schermen zijn team te steunen in het Bernabéu. Toch dwongen werk en zijn professionele carrière hem om over de hele wereld te reizen, waardoor hij niet naar alle wedstrijden van zijn geliefde voetbalteam kon gaan. Toen werd hij het gezicht van het skimerk Ellenesse en verhuisde hij naar Barcelona. Hoe zou hij zijn team in het stadion kunnen aanmoedigen? Het bleek dat zijn vriend, bij wie hij toen woonde, hem een deal voorstelde: Paco zou elke dag zijn kinderen ophalen en in ruil daarvoor mocht hij het Real Madrid-logo op de deur van het huis van zijn vriend plaatsen, die een fan was van Barcelona. Dat was pas echte vriendschap!
8. DE OLYMPISCHE OVERWINNING VAN PACO FERNÁNDEZ OCHOA
Het moment van glorie kwam op zijn 22e. Op 13 februari 1972 namen 37 deelnemers deel aan de technische slalomwedstrijd. Paco was de snelste, met een tijd van 109 seconden en 27 honderdsten. Paco versloeg wereldtoppers zoals Augert, Duvillard en Thoeni, en tot ieders verbazing was het de eerste gouden medaille die Spanje ooit won, en dan ook nog in een wintersport, wat iedereen sprakeloos maakte omdat hij een sporter was uit een land dat als warm en met weinig traditie in wintersport werd beschouwd. Wat ze niet wisten, was dat Navacerrada hem had grootgebracht.
9. DE DOUCHE DIE PACO FERNÁNDEZ OCHOA BIJNA ZIJN OLYMPISCHE MEDAILLE KOSTTE
Als grappige anekdote, toen hij het Olympisch goud won en het bijna zou ontvangen, dacht Paco dat het een goed idee was om eerst te douchen voordat hij de medaille kreeg, zodat hij in betere conditie zou zijn voor zo’n belangrijk moment. Hij besloot dus te gaan douchen en zich netjes aan te kleden om de prijs te ontvangen. Toen ze echter te laat bij de ceremonie aankwamen, geloofde de persoon die de ingang controleerde noch hem noch zijn vriend. Volgens hem geloofden ze het niet omdat hij Spaans was en, in de woorden van Paco: “het was alsof een Oostenrijker probeerde een verkoopplein binnen te komen om een prijs op te eisen”.
10. HET LEVEN: EEN SLALOM
Paco Fernández Ochoa was zonder twijfel een sporter die tot alles in staat was, maar een lymfekanker werd zijn zwaarste beproeving, die hem in 2006 thuis in Cercedilla zijn laatste adem ontnam. Enkele maanden eerder hadden ze een tumor ter grootte van een sinaasappel ontdekt: helaas was de kanker al te ver gevorderd. Op dat moment voelde Paco angst, maar door de steun van zijn familie en vrienden verzamelde hij moed en begon hij die fase van zijn leven als een slalom te zien. Hij wilde liever vallen als een dappere dan als een lafaard, dus was hij bereid alles te geven. In zijn laatste dagen hield hij het vol omdat hij aanwezig wilde zijn bij de hulde die in het dorp waar hij opgroeide, Cercedilla, voor hem werd gehouden. Daar werd een standbeeld ter ere van hem geplaatst, en in zijn toespraak stelde hij dat het mogelijk was gelukkig te zijn met de ziekte en dat het leven een geschenk is dat je niet moet verwerpen en waarvan je altijd als overwinnaar uitkomt. Het enige wat hij miste en betreurde dat hij niet kon doen, was grootvader worden. Hij stierf op 56-jarige leeftijd met een carrière vol overwinningen.
