"Het lichaam houdt het langer vol dan de geest" letterlijke uitspraak van de Spaanse wielrenner die wordt beschouwd als een van de besten ter wereld. We hebben het over de sportlegende Miguel Induráin, 57 jaar oud, die vijf keer de Tour de France won (1991-1995) en twee jaar op rij de Giro d'Italia (1992 en 1993), daarnaast wereldkampioen tijdrijden (1995) en houder van het uurrecord gedurende twee maanden (1994).
Naast zijn vele overwinningen in de Tour de France, won Miguel Induráin verschillende meerdaagse rittenkoersen van een week en eendaagse klassiekers, met name de Ronde van Catalonië, Parijs-Nice, de Clásica de San Sebastián, het Spaanse Kampioenschap op de weg en de Dauphiné Libéré. Blijf lezen en ontdek meer over het leven en de biografie van Miguel Induráin, een eeuwige legende van het Spaanse wielrennen!
BIOGRAFIE VAN MIGUEL INDURÁIN
Miguel Induráin werd geboren op 16 juli 1964 in het Navarrese dorp Villava, waar hij begon met wielrennen als lid van de Club Ciclista Villavés. Hij was de tweede van vijf kinderen en had altijd een passie voor wielrennen. Ondanks de leeftijd van Miguel Induráin begon hij al op jonge leeftijd in deze wereld, terwijl hij tegelijkertijd met zijn vader op het land werkte.
Zijn eerste licentie van de Spaanse Wielerbond, in de cadettencategorie, dateert uit 1978. Pas in 1984 maakte de wielrenner zijn debuut door het Spaanse Amateurkampioenschap te winnen met het team Reynolds. In dat jaar werd Miguel Induráin professioneel en nam hij deel aan de Olympische Spelen in Los Angeles, VS.
WERELDWIJDE ERKENNING
In 1989 werd Miguel Induráin de eerste en enige Spanjaard die Parijs-Nice en het Critérium International won. Het jaar daarop behaalde hij talrijke overwinningen in korte wedstrijden, totdat hij voor het eerst de Tour de France veroverde, en dat vijf jaar achter elkaar. Door de Giro d'Italia in 1992 te winnen, begon men over Miguel Induráin te spreken als een grootheid in het wielrennen, en twee jaar later kroonde hij zich tot een onverslaanbare renner in de lange wedstrijden.
In 1993 behaalde hij de zilveren medaille in de wegwedstrijd van het Wereldkampioenschap. Een jaar later verbrak hij het uurrecord, een klassieke proef die door veel wegwielrenners was verlaten, maar de Zwitser Tony Rominger slaagde erin hem te overtreffen.
Daarna veroverde de Spaanse wielrenner prestigieuze wedstrijden zoals de Midi Libre en La Dauphiné Libéré. Hij behaalde de gouden medaille op het Wereldkampioenschap in Colombia, in de tijdrit, en de zilveren medaille in de wegwedstrijd.
Miguel Induráin nam deel aan de Olympische Spelen van Atlanta 96, waar hij de gouden medaille won in de tijdrit. Hij werd onderscheiden met de Prins van Asturië Sportprijs.
Pas op 2 januari 1997 kondigt de Spanjaard zijn voornemen aan om te stoppen met professioneel wielrennen.
COMPETITIES EN WEDSTRIJDEN
De erelijst van Miguel Induráin is het bewijs waarom hij wordt beschouwd als de beste Spaanse wielrenner aller tijden en een van de beste sporters ter wereld. Hieronder volgt een lijst van competities en wedstrijden waaraan Miguel Induráin deelnam tijdens zijn sportcarrière:
- 1984
1 etappe van de Tour del Porvenir
- 1985
2 etappes van de Tour del Porvenir
- 1986
Tour del Porvenir, (2 etappes)
- 1987
Ronde van de Mijnvalleien, (3 etappes)
Trofee C.F. de Navarra
2 etappes van de Catalaanse Week
Beklimming van Txitxarro, (1 etappe)
- 1988
Ronde van Catalonië, (1 etappe)
1 etappe van de Ronde van Cantabrië
1 etappe van de Ronde van Galicië
- 1989
Parijs-Nice
Internationaal Critérium, (1 etappe)
1 etappe van de Ronde van Frankrijk
- 1990
Parijs-Nice, (1 etappe)
Klassieker van San Sebastián
1 etappe van de Ronde van Frankrijk
3e in het Spaans Kampioenschap op de weg
1 etappe van de Ronde van Baskenland
1 etappe van de Ronde van de Comunidad Valenciana
1 etappe van de Ronde van Burgos
- 1991
Ronde van Vaucluse, (1 etappe)
2e in de Ronde van Spanje
2 etappes van de Baskische Fiets
Tour de France, (2 etappes)
Ronde van Catalonië, (1 etappe)
3e in het Wereldkampioenschap Wielrennen op de weg
2e in de FICP-ranking
- 1992
1 etappe van de Ronde van Romandië
Giro d'Italia, (2 etappes)
Spaans Kampioenschap op de weg
Ronde van Frankrijk, (3 etappes)
1 etappe van de Trofeo Castilla y León
Ronde van Catalonië
Circuit de l'Aulne
FICP-ranking
- 1993
1 etappe van de Ronde van Murcia
Giro d'Italia, (2 etappes)
2 etappes van de Ronde van de Valles Mineros
Tour de France, (2 etappes)
2e in het wereldkampioenschap wielrennen op de weg
2e in het Spaans kampioenschap op de weg
Trofeo Castilla y León, (1 etappe)
Clásica de los Puertos
UCI-ranking
- 1994
1 etappe van de Ronde van de Comunidad Valenciana
Tour de l'Oise, (1 etappe)
3e in de Giro d'Italia
Ronde van Frankrijk, (1 etappe
1 etappe van de Trofeo Castilla y León
Uurrecord: 53,040 km
Spaans record 5 km — 5 min 43,947 s
Spaans record 10 km — 11 min 20,097 s
Spaans record 20 km — 22 min 38,510 s
2e in de UCI-ranking
- 1995
1 etappe van de Ronde van Aragón
1 etappe van de Ronde van de Mijnvalleien
Ronde van La Rioja, (1 etappe)
2 etappes) van de Ronde van Asturias
Midi Libre
Dauphiné Libéré, (1 etappe
Tour de France, (2 etappes)
2e in het Wereldkampioenschap op de weg
Wereldkampioenschap Tijdrijden
Ronde van Galicië, (1 etappe)
3e in de UCI-ranking
- 1996
Ronde van Alentejo, (2 etappes)
Ronde van Asturias, (1 etappe)
Baskische Fiets, (1 etappe)
Dauphiné Libéré, (2 etappes)
Olympisch Kampioenschap Tijdrijden
PENSIOEN VAN HET PROFESSIONELE WIELRENNEN
In 1989, toen zijn internationale roem begon en hij de eerste en enige Spanjaard werd die Parijs-Nice en het Critérium International won, voegde hij zich het jaar daarop bij zijn prestigieuze team Banesto, waar hij zijn grootste successen behaalde. Aaneengesloten overwinningen in de Tour de France 1991-1995, het Wereldkampioenschap 1995, het Olympisch Kampioenschap 1996 en de toernooien Parijs-Nice in 1989 en 1990, onder vele anderen.
Miguel Induráin toont zijn ongenoegen over het team vanwege de verplichting om bepaalde wedstrijden te rijden, en daarom verbreekt hij zijn relaties met José Miguel Echavarri, directeur van Banesto en het hele team. Het is dan dat hij twijfelt om volledig met zijn sportcarrière te stoppen. Er waren maanden van onderhandelingen, en op 2 januari 1997 kondigt Miguel Induráin officieel zijn afscheid van het professionele wielrennen aan in een openbare verklaring in een hotel in Pamplona.
NA ZIJN PENSIOEN
Tijdens zijn officiële verklaring legt de Spaanse sporter enkele redenen voor zijn pensioen uit:
“Ik ben twaalf jaar professioneel wielrenner geweest, heb grote en kleine rondes gereden, nationale en wereldkampioenschappen en zelfs Olympische Spelen. In deze jaren heb ik veel voldoening gehad van de behaalde overwinningen, maar het heeft ook veel inspanning en opoffering gekost om ze te bereiken. Op het hoogste niveau presteren vraagt veel van jezelf en elk jaar wordt het moeilijker om dat te bereiken.” - Miguel Indurain Larraya.
Natuurlijk voegt hij zijn familie toe als een belangrijke reden. De sporter trouwde in 1992, kreeg Miguel Induráin zoon in december 1995, en benadrukte dat zijn familie ook op hem heeft gewacht. Er bestaat momenteel een stichting ter ondersteuning van de sport in Navarra die zijn naam draagt, waarbij hij erevoorzitter is. In zijn geboorteplaats Villava zijn een plein, een sporthal en een beeld aan hem gewijd. Daarnaast draagt de Trofee Comunidad Foral de Navarra sinds 1999 zijn naam. De Spaanse sporter werd altijd bewonderd door collega’s en rivalen vanwege zijn grote kwaliteiten als wielrenner. Vanwege zijn indrukwekkende carrière wordt hij als speciale gast uitgenodigd bij culturele evenementen om deel te nemen aan lezingen en aan liefdadigheidsevenementen.
Miguel Induráin is uiteindelijk een referentie in de wereld van het professionele wielrennen. Hoewel hij met pensioen is, blijft hij actief deelnemen aan wieleractiviteiten en wedstrijden.
PRIJZEN EN ERKENNINGEN
- Mendrisio Goud 1992
- Gouden Fiets 1992 en 1993; en 2e in 1994 en 1995
- Atleet van het jaar 1993 – United Press International
- Gouden Medaille en briljanten van de Koninklijke Spaanse Wielerbond in 1997
- Zilveren Olympische Orde van het IOC in 1995
- Olympische Orde van het Spaanse Olympisch Comité in 1997
- Gouden Medaille voor Sportverdienste van Navarra
- Marca Legende 1997
- Beste Spaanse sporter van de 20e eeuw (El Mundo Deportivo)
- Universele Spaanse Prijs 2002
- Hij werd benoemd tot een van de meest opvallende wielrenners uit de geschiedenis toen hij in 2002 werd gekozen om deel uit te maken van de inaugurele sessie van de UCI Cycling Hall of Fame
- Staat op nummer 5 van de “Top 100 beste wielrenners aller tijden” van de Cycling Hall of Fame van de UCI
MEEST GESTELDE VRAGEN OVER MIGUEL INDURÁIN
Hoe oud is Miguel Induráin?
Miguel Induráin werd geboren op 16 juli 1964 in het Navarrse dorp Villava, waar hij begon met wielrennen als lid van de Club Ciclista Villavés. Hij was de tweede van vijf kinderen en had altijd een passie voor wielrennen. Ondanks de leeftijd van Miguel Induráin begon hij al op jonge leeftijd in deze wereld, terwijl hij tegelijkertijd met zijn vader op het land werkte. Momenteel is de leeftijd van Miguel Induráin 57 jaar en hij blijft actief bij wieleractiviteiten en wedstrijden.
In welk jaar werd Miguel Induráin wereldwijd bekend?
In 1989 werd Miguel Induráin de eerste en enige Spanjaard die Parijs-Nice en het Critérium International won. Het jaar daarop behaalde hij talrijke overwinningen in korte wedstrijden, totdat hij voor het eerst de Tour de France veroverde, en dat vijf jaar achter elkaar. Door de Giro d'Italia in 1992 te winnen, begon men over Miguel Induráin te spreken als een grootheid in het wielrennen, en twee jaar later kroonde hij zich tot een onverslaanbare renner in de lange wedstrijden.
In welke jaren behaalde Miguel Induráin overwinningen in de Tour de France?
De gloriedagen van Miguel Induráin waren vanaf 1991 toen hij voor het eerst de Tour de France won, het eerste jaar van 5 opeenvolgende overwinningen (1991-1995). Tegelijkertijd won hij de Giro d'Italia twee jaar achter elkaar (1992 en 1993), werd wereldkampioen tijdrijden (1995) en hield het uurrecord twee maanden vast (1994).
Wie is Miguel Induráin zoon?
Miguel Induráin trouwde in 1992 en kreeg een zoon in december 1995. Zijn naam is Miguel Induráin López de Goicoechea. Een wielrenner in hart en nieren zoals zijn vader, een sport die verbonden is met zijn afkomst. Miguel Induráin zoon heeft Mallorca gekozen om zijn persoonlijke en professionele fase te beginnen in zijn studie Bedrijfskunde en Management.
In welk jaar stopt Miguel Induráin met zijn sportcarrière?
Miguel Induráin toont zijn ongenoegen over het team vanwege de verplichting om bepaalde wedstrijden te rijden, en daarom verbreekt hij zijn relaties met José Miguel Echavarri, directeur van Banesto en het hele team. Het is daar dat hij twijfelt om volledig met zijn sportcarrière te stoppen of niet. Het waren meerdere maanden van onderhandelingen, en op 2 januari 1997 kondigt Miguel Induráin officieel zijn pensioen aan uit het professionele wielrennen, in een openbare verklaring in een hotel in Pamplona. Miguel Induráin overwinningen in de Tour de France meerdere keren voordat hij officieel met pensioen ging in 1997.
