Er zijn mensen die zeggen dat echt bijzondere dingen beginnen als iets veel eenvoudigers dan we ons kunnen voorstellen. Wij bevestigen dat vandaag, vanuit Uller. Het gebeurt zoals wanneer twee mensen elkaar in een bar ontmoeten en blijken de liefde van elkaars leven te zijn. Komt dat je bekend voor? Waarschijnlijk was het een willekeurige bar op een willekeurige dag waarop geen van beiden van plan was verliefd te worden. En toch zijn ze daar. Maar nee, onze samenwerking met het team van Ramón Larramendi begon niet in een bar, maar in een e-mail. En het eindigde ook niet met een kus, maar met een expeditie naar Groenland – succesvol, trouwens, en waar we uitgebreid over zullen praten in dit artikel –, en hier maken we een korte reis door onze passie voor de Arctis en de uiting van onze steun aan onderzoek om van deze planeet iets te maken dat niet alleen beter is, maar ook minder onbekend.
EEN ZEER BIJZONDERE SAMENWERKING MET HET TEAM VAN RAMÓN LARRAMENDI
Het was de poolreizigster Begoña Hernández Vidal (1980) die ons in april 2022 contacteerde om ons te vertellen wat zij en haar team in gedachten hadden. Begoña, als afgestudeerde in Milieuwetenschappen, ambassadeur van de poolgebieden en echte liefhebber, stond op het punt haar volgende uitdaging aan te gaan: een ongekende poolexpeditie met de Wind Slee van Ramón Larramendi. Dus natuurlijk vroegen we haar om meer te vertellen. We waren te enthousiast!
De volgende maand, in mei, zou het avontuur beginnen. Een avontuur waarbij Uller werd uitgenodigd om aan boord van de slee van Larramendi te stappen. Wat een eer! Hij en het hele team – waar we je later alles over zullen vertellen – vertrouwden de bescherming van hun zicht toe aan onze performance maskers en brillen. Uiteraard zeiden we ja. En we zeiden ja om twee hoofdredenen. Ten eerste, omdat samenwerken met mensen die ons inspireren een van de leukste onderdelen van ons werk is. Uit zoiets kan alleen maar iets goeds komen! En ten tweede, omdat we gepassioneerd zijn over Larramendi en het werk dat hij doet, en we geloven dat het van vitaal belang is om nationaal onderzoek te ondersteunen, vooral alles wat te maken heeft met het tegengaan van de klimaatverandering. De meest verborgen delen van onze planeet ontdekken en de gevolgen van de achteruitgang van ecosystemen uit de eerste hand zien, is de eerste stap om er iets aan te doen. Groenland is tenslotte een grotendeels onbekende plek op de planeet, en een expeditie met de Wind Slee is een mijlpaal. Uller moest erbij zijn.
En dat waren we zeker!
WIE IS RAMÓN LARRAMENDI?
Waar te beginnen? Ik bedoel, wie kent Ramón Larramendi niet? Als je niet weet over wie we het hebben, maak je geen zorgen. Het is nooit te laat om buitengewone mensen te ontdekken. We zetten het voor je in context.
Ramón Hernando de Larramendi (1965) is de meest erkende Spaanse ontdekkingsreiziger en avonturier van de laatste tijd. Met meer dan 40.000 km aan afgelegde poolgebieden achter zich, zou je kunnen zeggen dat zijn passie voor wat hij doet verder gaat dan een roeping. In een reportage voor BBVA binnen de campagne “Samen leren” zegt hij dat het allemaal begon als een spel. Hij vertelt dat zijn eerste expedities op ski’s hij met zijn vrienden in de Pyreneeën maakte, die hij van oost naar west overstak; en in IJsland. Later, nog jong, deed hij mee aan een loterij van Antena 3 in samenwerking met Nescafé waarbij je je droom kon vertellen en die misschien uitkwam. Zijn droom was reizen naar Groenland, en zijn droom – noem het lot, geluk of pure toeval – kwam uit. Hij en zijn vriendengroep, die nog geen twintig waren, gingen daarheen en ontdekten een landschap dat ieders hart zou stelen, maar dat Larramendi zou maken tot wie hij nu is.
Een echte topper.
Van zijn “palmares als ontdekkingsreiziger” weten we dat Larramendi talloze prijzen heeft ontvangen ter erkenning van zijn loopbaan, en als we het over zijn cv zouden hebben, kunnen we zeggen dat hij in 1997 het reisbureau Tierras Polares oprichtte, dat hij in 2007 directeur werd van de Internationale Poolstichting van Spanje, dat hij deel uitmaakt van het bestuur van de Spaanse Geografische Vereniging en dat het vestigen van zijn tweede verblijfplaats in het hart van Groenland hem heeft doen vloeiend de taal van de Inuit spreken. Alsof dat nog niet genoeg is, heeft hij ook het project Inuit Climate Patrol lopen dat de Eskimotradities (eigen aan de Inuit-cultuur) in de Groenlandse regio Thule wil promoten om ze niet te laten verdwijnen.
Hij is, kortom, de Spanjaard die het beste de Arctis kent en die het Antarctische continent het meest heeft doorkruist.
Nu, als er iets is dat hem echt bekend heeft gemaakt binnen en buiten onze grenzen, dan is het de creatie van de Wind Slee: het eerste poolvoertuig dat wordt aangedreven door hernieuwbare energieën dat ter wereld bestaat.
DE WIND SLEE VAN RAMÓN LARRAMENDI: DE TOEKOMST VAN HET ONDERZOEK
Het is waar dat het Larramendi als ontdekkingsreiziger noemen een beetje tekort doet: hij is de maker van het eerste poolvoertuig aangedreven door hernieuwbare energieën. Precies, degene die iedereen kent als de Wind Slee, en we gaan je alles vertellen over hem omdat hij de hoofdrolspeler is van deze expeditie waaraan Uller heeft deelgenomen.
Wat aanvankelijk een project was ontworpen voor geografische exploratie in de poolgebieden, is uitgegroeid tot een voertuig dat Larramendi zelf kwalificeert als “efficiënt, economisch en duurzaam voor het complexe en kostbare verzamelen van wetenschappelijke gegevens in deze gebieden”. Het is het echte middelpunt van zijn expedities naar Groenland zoals deze laatste waarbij ze ons wilden betrekken, en die nu wetenschappelijke en institutionele erkenning heeft op internationaal niveau. Er kunnen monsters worden opgeslagen die zijn verzameld op de meest verborgen plekken van de planeet en het dient tegelijkertijd als laboratorium om ze te analyseren. En zoals we je vertelden, is dit voertuig het enige dat het moeilijkst toegankelijke punt van het Antarctische continent heeft bereikt.
Hier laten we je een video zien waarin je precies kunt zien wat dit voertuig inhoudt en welke buitengewone atmosferische omstandigheden het heeft kunnen doorstaan.
EEN ONGEKENDE POOLEXPEDITIE IN GROENLAND MET DE WIND SLEE
Het eerste ontwerp van de Wind Slee werd gemaakt in 1999, en sindsdien heeft het een groot aantal veranderingen en verbeteringen ondergaan, rekening houdend met de klimatologische moeilijkheden waarmee het tijdens expedities te maken krijgt en andere belangrijke factoren om het sterker en sneller te maken. Daarom was de Wind Slee tijdens deze ongekende poolexpeditie waarbij Begoña Hernández zich aansloot bij Larramendi en zijn team, klaar om te doen waar hij het beste in is: “over het ijs glijden” zoals een schip over de oceaan zou varen.
De Expeditie SOS Arctic 2022 had aan boord de alpinist Borriol Carlos Pitarch – met enkele 'achtduizenders' achter de rug zoals de Cho-Oyu of de Everest –, de eveneens alpinist Marcus Tobía, de onderzoekers Lucía Hortal en Begoña Hernández – de ceremoniemeester van deze samenwerking met ons – en de bergbeklimmer en journalist Juan Manuel Sotillos. Wat was hun doel? Voornamelijk de effecten van het smelten van het ijs onderzoeken en de directe gevolgen van klimaatverandering bestuderen. Zo gebeurde er tijdens deze expeditie iets waar het team niet op had gerekend en waar natuurlijk media en verschillende tv-reportages aandacht aan besteedden. Bij terugkomst in Spanje informeerde Begoña ons over het voorval: “Het team van de wind slee is al terug. Het was een ongelooflijke ervaring waarvan we nog aan het bijkomen zijn… en we stonden net in het nieuws omdat we tijdens de expeditie een nunatak ontdekten die niet op de kaart stond!”. Wij in het team waren verbluft. Een nunatak! Dat is een berg die uit het ijs oprijst als gevolg van het smelten, en dat zet je zeker aan het denken. Uiteindelijk is deze ongelukkige ontdekking, hoewel verrassend, een weerspiegeling van de desastreuze gevolgen van klimaatverandering in de Arctis en iets dat erg indrukwekkend is om te zien. Deze geografische formatie bereikte een hoogte van 30 meter boven het ijs en ongeveer 2000 meter boven zeeniveau. “Het was een grote verrassing omdat we een vlakte verwachtten en daar stond die rotsachtige piek”, vertelde Ramón Larramendi. Toch, in plaats van catastrofaal te zijn, laat deze rotsformatie die 25 kilometer van de landgrens van het eiland werd ontdekt ons zien dat het werk van mensen zoals die in dit team van ontdekkingsreizigers essentieel is om ons bewuster te maken dat de aarde het kostbaarste bezit is en dat we er goed voor moeten zorgen.
MET HET OOG OP DE TOEKOMST
Het Wind Slee-project is al een realiteit, maar het wil ongetwijfeld de toekomst zijn op wereldniveau voor poolonderzoek en -exploraties. Deze ongekende expeditie waarbij Uller het enorme geluk had om deel te nemen door alle leden uit te rusten met de beste bescherming, zal binnenkort een documentaire worden die ons zeker zal imponeren.
Als team kunnen we veel positieve conclusies trekken: dat eenheid kracht geeft, bijvoorbeeld. Maar ook als mensen. Want je weet nooit wat een droom die je als kind had kan worden. Je weet nooit wat het leven voor je in petto heeft en toch blijven we trouw aan het pad dat we bewandelen – soms zonder precies te weten hoe – en slagen we erin die dromen die we als kinderen hadden werkelijkheid te maken. En hopelijk vergeten we nooit dat we daartoe in staat zijn.
